آخرین ارسال های انجمن

عنوان مطلب تعداد پاسخ ها تعداد بازدید ها آخرین پست دهنده
عقرب روی ریل اندیمشک یا از این قطار خون می چکد 0 294 admin
در بغداد 0 186 admin
نوکاپ 0 196 admin

سفر۵

بعضی شهرها زمینش دیدنی تره تا اسمون
 بعضی شهرها اسمونش دیدنی تره 
بعضی ها هردو رو داره 
بعضی شهرها سه تا داره دریا اسمون زمین ...
الان غروبه 
فکر کنم چشمی حداقل ارتفاع اب یک مترو نیم یا دو متر نسبت به ظهر اومده بالاتر 
بلاخره پریسا اینجا کمی اب بازی کرد 
فکر نکنم ابش تمیز باشه 
یعنی مردم اینجا میگفتن اب تمیز نیست 
اینجور موقع ها دلشوره میگیرم نکنه مریض شه یا قارچ پوستی بگیره ولی هیچ کس اهمیت نمیده خیلی ها تو ابن با اینکه غروبه
 
 ولی من پریسا رو قبل از غروب  از اب کشیدم بیرون و حموم کردم... 
امیدوارم چیزیش نشه ... 
نمیتونستم ذوقش رو کور کنم اینجا هیچ جایی برای شنا نداشت که دارای امکانات مثل حموم باشه  مثلا قسمت شنای مرد و زن جدا باشه
 وسایل تفریحی هم نداشت مثل جت اسکی و چیزایی که تو کیش هست واقعا هم حیفه.. 
ولی در عوض غروب بی نظیری داره  غروب طولانی...  خورشید میره تا توی دریا غرق بشه ولی هر چی میره پایبن به انتهای دریا نمیرسه...
به پریسا بادبادک هوا کردن رو یاد دادم 
تمام ظهر که بادبادک رو روی زمین کشید بلد نبود هوا کنه منم حوصله نداشتم 
من از اون ادمهام که بخوام کاری یاد بدم ترجیح میدم خودم انجام بدم 
به خصوص بچه هایی که عادت به قاپیدن دارن  بادبادک هوا شده رو هم که میگیرن باز چون بلد نیستن میندازنش زمین 
برای همین همونطور که نشسته بودم روی زمین و پاهامو توی بغلم گرفته بودم و غروب رو تماشا میکردم بهش میگفتم این کارو بکن اون کارو بکن 
اولش کلافه میشد و چند بار پرتش کرد اون ور باز تا میومدم برش دارم میدوید از دستم میگرفت انگار نمیخواست کم بیاره بلاخره یاد گرفت چطوری بادبادکو روی باد سوار کنه و بندش رو  رها کنه و بزاره که باد بادبادک رو با خودش بالا ببره 
خوشبختانه باد خوبی هم میومد 
پاشدم کمکش تند تند نخ رو شل کردم و باز بالاترش دادم بادبادک مثل پله هر طبقه روی باد سوار میشد و بالاتر می رفت و باز نخ رو شل تر میکردم بلاخره بالای بالا رفت انقدر که میترسیدم باد از دستش بکنه و ببرتش ... 
میخواستم بگم ببندتش به درختی یا سنگی ... ولی دوست داشت گذاشتم هر کار میخواد بکنه ....
اگر شب در این پارک رو نبندن و ادمها رو به زور بیرون نکنن ترجیح میدم شب همینجا بمونم .... 
دلمم غذا میخواد تو این هوا غذای خونه گی با یه لیوان چایی تازه دم میچسبه به جای غذای حاظری ... 
باید پاشم غذا درست کنم .... سبزی خوردن و میوه هم دلم میخواد اما ندارم بمونه واسه فردا ...
فکر کنم قسمت بچه داشتن همین قسمتش خیلی جذابه بازی کردن..‌ 
حوصله داشته باشی و باهاشون پابه پاشون بازی کنی وگرنه بقیه کارها مثل پختن شستن تمیز کردن رو ادم تکی هم میکنه ...
البته چیزهای دیگه هم هست عشق ورزیدن محبت کردن نوازش کردن در آغوش گرفتن بوس کردن کتاب خوندن به خاطر اون کاری کردن ... و اینکه حس کنی بچرو خوشحال کردی... خودتم حس خوبی خواهی داشت..
اینا باعث میشه ادم از خودخواهی تنها زندگی کردن در بیاد
 ادم تنها خودخواه میشه چون هر کاری رو فقط به خاطر دل خودش میکنه ...
اگر چه بچه داری زحمت و مسئولیت زیادی داره اینقدر گاهی ادمو مشغول میکنه که ادم خودش یادش میره این موضوع واقعا منو کلافه میکنه و تصمیم میگیرم یه پرستار بگیرم تا وقت کنم به علاقه مندی های شخصی به لحظه های تنهایی خودم برسم ... اما باز پشیمون میشم از خودم سوال میکنم اصلا برای چی بچه اوردم و جوابش همیشه از پرستار گرفتن پشیمونم میکنه..
دوباره هوای سفر به سرم زده کوله بارمو بستم و اینبار تنها نیستم همراه پریسا راهی شدیم اما کجا 
هر جا دلم منو برد 
برای کسیکه همیشه در سفر بوده یه مدت نره  انگار دلش برای اصل و نسبش تنگ میشه
شایدم چون اصل و نسلب من همه تو شهرهای مختلف بودن و برای دیدنشون همه عمر در حال سفر بودیم اینطوری فکر میکنم ...  
ولی دلم برای پای برهنه روی خاک راه رفتن پا توی اب گذاشتن زیر سقف اسمون دراز کشیدن و ستاره شمردن هم تنگه.. 
ولی واقعا ادم چرا اینجوریه همه اینجورین یا من اینجوریم اون موقع که همه جا ساکت بودو میتونستم زل بزنم به کوه کویر اسمونو فکر کنم دلم میخواست بچه ای باشه سکوتو بشکنه 
به زور جلوی دلمو میگیرم که حرف نزنه که حرفشو نشنوم تا نکنه پشیمون بشم 
اما حرفها به زور از لابه لای دلم افکارم راه خودشو باز میکنن و به روی ورق میاد البته ورق مجازی 
پریسا مدام حرف میزنه و هیجان تند تند سوال میکنه از جایی که میخواهیم بریم میپرسه اما من دلم همون سکوتو میخواد که سکوت و افکارم باز غرق بشم تصمیم میگیرم بریم دریا 
دریای جنوب 
اونجا اون بازی میکنه من در سکوت و تماشای دریا غرق میشم...


[ دوشنبه 13 آذر 1402 ] [ 20:31 ] [ آناهیتا ]

[ نظرات (0) ]