چی به چیه از همه چیه

عاقل در کارها بر مزاج روزگار می رود و پوستین سوی باران می گرداند،

و هر حادثه را فراخورحال و موافق وقت ، تدبیری می اندیشد؛

و با دشمنان و دوستان در انقباض و انبساط و رضا و سخط و تجلَّد و تواضع،

چنانکه ملایم مصلحت تواند بود زندگانی می کند،

و در همه معانی جانب رفق و مدارا برعایت می رساند.

کلیله و دمنه

مزاج=سرشت و طبیعت،

تدبیر=اندیشیدن،

انقباض=گرفتگی، رنجیده شدن،

انبساط=گشاده رویی، شادی،

رضا=رضایت، خوشدلی،

سخط=خشم، غضب،

تجَّلُد=بردباری، نیرومندی،

تواضع=فروتنی، خاری،

ملایم=مناسب طبع، آرام،

مصلحت=خیروصلاح ونفع و آسایش‌انسان‌باشد،

رفق ومدارا=با مهربانی و لطف رفتار کردن،